ur. 5 lutego 1912 w Chrobotach k. Radziejowic
zm. 26 października 1996 w Anglii

Bąkiewicz od 1935 roku służył w Straży Granicznej. Po kampanii wrześniowej był internowany na Węgrzech, po czym przedostał się do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców i w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

Po przeszkoleniu w dywersji i zaprzysiężeniu 11 grudnia 1941 roku, jako porucznik cichociemny „Zabawka” został w nocy z 27 na 28 marca 1942 roku zrzucony do Polski (operacja lotnicza „Boot”). Został przydzielony do jako dubler dowódcy III Odcinka Wachlarza i instruktor wyszkolenia. Od marca 1943 roku pracował w Kedywie, jako wykładowca w szkole dywersji „Zagajnik”. Walczył w powstaniu warszawskim w Oddziale VI Komendy Głównej AK (należał do tzw. II rzutu KG AK), a następnie w baonie „Ostoja”. Po kapitulacji powstania znalazł się w niewoli niemieckiej.

W 1945 roku osiadł na stałe w Wielkiej Brytanii, do 1949 roku służył w PKPR. Zmienił nazwisko na Banks. Początkowo był właścicielem zakładu zegarmistrzowskiego, później zajmował szereg stanowisk w przedsiębiorstwie swojego teścia, T.N. Cole’a „Vidor”, aż do stanowiska dyrektora generalnego.

Po śmierci został pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu.